kandelabr — m IV, D. u a. a, Ms. kandelabrbrze; lm M. y «duży, stojący, kilkuramienny świecznik, często bogato zdobiony; lampa, latarnia uliczna kilkuramienna» Brązowe, srebrne kandelabry. Zapalić kandelabry. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
dwuramienny — «mający dwa ramiona» Kandelabr, świecznik dwuramienny … Słownik języka polskiego
kandelabrowy — przym. od kandelabr ∆ szt. Ornament kandelabrowy «ornament składający się z motywów arabeski i groteski, ułożonych symetrycznie względem osi pionowej wyrastającej ze statycznej podstawy, np. wazy; popularny element dekoracyjny płycin, pilastrów i … Słownik języka polskiego
trójnóg — m III, D. trójnógnogu (trójnógnoga), N. trójnógnogiem; lm M. trójnógnogi 1. «sprzęt o trzech nogach, w starożytności służący do palenia wonności i jako podstawa do lampek oliwnych, od renesansu jako ozdobny stolik, podstawa do waz, wazonów itp.,… … Słownik języka polskiego
świecznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj oprawki, podstawki na jedną lub więcej świec, nieraz bogato zdobionej, stojącej (np. lichtarz, kandelabr) lub wiszącej (pająk) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Metalowy, pozłacany, oryginalny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień